Parę dni temu byłam w kinie na filmie ,,Jurassic World''. Kto nie zna fenomenu Parku Jurajskiego? Opis: Rok 2015. Od wydarzeń ukazanych w "Parku jurajskim" mija 22 lata. Wyspa Isla Nublar wyposażona jest w pełni działający park rozrywki, w którym żyją przywrócone za pomocą klonowania dinozaury. Pewnego dnia prowadzący eksperymenty naukowcy tworzą zupełnie nowego dinozaura, który posiada cechy dwóch gadów: welociraptora i tyranozaura. Wszystko idzie zgodnie z planem do czasu, gdy stwór wymyka się z parku.
  Ten film wciśnie was w fotele i sprawi, że zapomnicie o coli i popcornie. Były momenty, kiedy autentycznie się bałam. Genialna fabuła, grafika najwyższa klasa. Jeśli interesujecie się dinozaurami, kochacie Jurassic Park lub po prostu lubicie chodzić do kina, nie możecie przegapić tego filmu.
ZWIASTUN

  KSIĄŻKA

    W końcu przeczytałam kolejne dwie części trylogii Salli Simukki czyli ,,Białe jak śnieg'' oraz ,,Czarne jak heban''. Jak dla mnie te wszystkie książki można czytać osobno, bo każda ma inny temat. W drugiej części Lumikki, główna bohaterka, wyjeżdża do Pragi, aby odpocząć i tam spotyka dziewczynę, która oznajmia jej, że są siostrami. I Lumikki zostaje wplątana w kolejną niebezpieczną sytuację. W ostatniej części Lumikki ma już w miarę poukładane życie, chłopaka. Zaczyna dostawać listy od tajemniczego wielbiciela-psychola. Przeszłość daje o sobie znać. Wraca dawny chłopak Lumikki, dziewczyna wyciąga brudy rodzinne. Ta seria jest świetna. Kocham wszystkie części, ale jeśli miałabym wybrać najlepszą, wybrałabym ostatnią. W ,,Czarne jak heban'' autorka totalnie mnie zszokowała, nastąpił nieoczekiwany obrót akcji. Gwarantuję wam, że wy też się zdziwicie, kiedy przeczytacie tę serię. Polecam.
       



  Kolejną książką, którą czytałam jest ,,13 małych błękitnych kopert'' Maureen Johnson. Celowo napisałam czytałam, ponieważ nie przeczytałam całej. Książka opowiada o dziewczynie,  która dostaje od zmarłej ciotki owe koperty. Dzięki nich ma zwiedzić cały świat. Próbowałam przeczytać tą książkę, serio. Przymierzałam się ze trzy razy i utknęłam na setnej stronie. Jak dla mnie, to coś tam jest nie halo. Dziewczyna ma bardzo nadopiekuńczą matkę, i ta sama matka pozwala jej pojechać samej nie wiadomo gdzie. Trochę to nielogiczne. I ta dziewczyna znajduje jakiś adres do nieznanego faceta, który rzekomo był przyjacielem jej ciotki. Zaufajmy mu, czemu nie. Wierzmy w to wszystko, ludzie są dobrzy. Zamieszkajmy u obcego faceta, dajmy się ponieść. Nie. Jak dla mnie ta książka jest nielogiczna i nudna. Miała wyjść książka podróżnicza, a wyszło jak wyszło.

MUZYKA

  Moje zafascynowanie Loic'iem Nottet'em (o którym pisałam w trzecim odc.) minęło już na dobre i teraz słucham ciągle IL VOLO. Na Instagramie możecie zobaczyć fanart z nimi. Ich gatunek muzyczny to pop-opera, ale szczerze? Mam to gdzieś, to jest muzyka, którą uwielbiam słuchać. I ten zespół sprawił, że chcę się uczyć włoskiego. Kocham Il Volo.

INNE 

O motywacji. Dostałam kopa w tyłek i mam motywację.